بسم رب المهدی

 

طلوع می کند آن آفتاب پنهانی

ز سمت مشرق جغرافیای عرفانی

 

دوباره پلک دلم می پرد نشانه ی چیست؟

شنیده ام که می آید کسی به مهمانی

 

کسی که سبزتر است از هزار بار بهار

کسی شگفت کسی، آن چنان که می دانی

 

کسی که نقطه ی آغاز هرچه پرواز است

تویی که در سفر عشق خط پایانی

 

تویی بهانه ی آن ابرها که می گریند

بیا که صاف شود ، این هوای بارانی

 

تو از حوالی اقلیم هر کجا آباد

بیا که می رود این شهر رو  به ویرانی

 

کنار نام تو لنگر گرفت کشتی عشق

بیا که یاد تو آرامشی ست طوفانی

                                                            مرحوم قیصر امین پور

نوشته شده در جمعه 92/7/5ساعت 10:51 صبح توسط انتهای سپید نظرات ( ) |